گر مذهب مردمان عاقل داری یک دوست بسنده کن که یک دل داری
تازه امروز تموم شد.خیلی وقت بود بهش رسیدگی نکرده بودم .طفلک حال و روزش خیلی خراب بود
یک طرفش که شکسته و اون یکی طرفش هم یه ترک برداشته !!!
همه ی محتویاتش رو بیرون گذاشتم و یه گردگیری درست حسابی ای کردم یادم نمیومد آخرین
رسیدگی کی بود ولی از آنچه که میدیدم خوب معلوم بود که زمان زیادی ازش گذشته .
میخواستم هر چیزی رو سر جای خودش بذارم خیلی از خاطرات و کینه ها و دلتنگی ها و
کج خلقی ها رو هم انداختم دور . به درد نمیخوردن فقط یه فضایی رو اشغال میکردن.
بالا ترین نقطه ی دلم به قاب بزرگ " هـــــــــــــــــــــو الحمــــــــــــــــــــــــــــــــید " اختصاص داده شد.
پنجره های توکل و ایمان به سمت شمالی ترین نقطه ی آسمان گشوده شدند !!!
قفسه ی آرزوها رو نتونستم مرتب بچینم همه میخواستن در نخستین ردیف
قرار بگیرن ولی این ممکن نبود.
کمد خاطره ها با سلیقه چیدمان شد !!!
میزی که برای تحمل انتظار قبلآ تعبیه شده بود به میزی بزرگ تر با پایه های آهنین تغییر یافت !!!
مبلمان دلتنگی در گوشه ی سمت راست چشم به در دوخته اند شاید بیاید و کمی رفع خستگی کند !!!
اکواریوم علایق با ماهی های زینتی و صدف های موفقیت سال 1389 زیبایی خاصی به
کنج بی قراری ها بخشیده !!!
گلهای همدردی در گلدان های معرفت گنجانده شدند !!!
ورق پاره های کینه برای بازیافت آماده شده اند !!!
بر در ورودی تابلویی با این مضمون نصب شد :
" ورود غم و غصه ممنوع حتی برای لحظه ای !!! "
یه دیوارها رنگ امید پاشیدم و با خرده ذوقی که برایم مانده تزیین اش کردم.
الان که ایستادم نگاهش میکنم دوست دارم تا ابد الدهر خونه ی دلم عاری از کینه ، دورنگی ، ریا ،
دروغ ، دشمنی ، شعار، قهر، بی مهری و نفاق و نا شکری باشه.
دلم رو دوست دارم حتی با این شکستگی هاش !!!
به نظر شما این دل من چی کم و کسر داره ؟!؟!؟!؟!