زندگی را از نخست برای من بد ترجمه کرده اند ،
زندگی را یکی مرگ تدریجی نام نهاد ،
یکی بدبختی مطلق معنی کرد ،
یکی درد درمان ناپذیرش خواند ،
و سرانجام یکی رسید و گفت :
زندگی به تنهایی ناقص است
تا عشق نباشد ، زندگی تفسیر نمی شود .
از گابریل گارسیا مارکز می پرسند:
اگه بخوای یه کتاب صد صفحه ای در مورد امید بنویسی، چی می نویسی؟
می گه 99 صفحه رو خالی می ذارم.
صفحه ی آخر سطر آخر می نویسم امید آخرین چیزی است که می میرد