چقدر سخته تو چشماي کسي که همه ي عشقت رو گرفته بجاش يه زخم هميشگي بهت داده زل بزني وبه جاي اينکه لبريز کينه و نفرت بشي حس کني که هنوز دوسش داري .......... !!!!!!

اين روزها دلم اصرار دارد

فرياد بزند ....
اما ....
من جلوي دهانش را ميگيرم
وقتي ميدانم کسي تمايلي به شنيدن صدايش ندارد ....
... ... اين روزها من خداي سکوت شده ام ....
خفقان گرفته ام
تا
آرامش اهالي ِ دنيا خط خطي نشود!<\/h6>

ايامي هست که به عادتها عادت کرده ايم.

کاش رويا هايمان روزي حقيقت مي شدند

تنگناي سينه ها دشت محبت مي شدند

سادگي مهر و صفا قانون انسان بودن است

کاش قانونهايمان يک دم رعايت مي شدند

اشکهاي همدلي از روي مکر است و فريب

کاش روزي چشم هامان با صداقت مي شدند

گاهي از غم مي شود ويران دلم

کاشکي دلها همه مردانه قسمت ميشدند